Tonen van alle berichten door Marcelino
Dorpsondersteuners

Het eerste jaar dat de gemeenten hebben mogen stoeien met transities, transformaties is bijna voorbij. Keukentafelgesprekken zijn gevoerd, passend aanbod is geleverd en met name zijn er antwoorden gegeven op de vragen als: … en wat kunt u zelf nog, kan u zoon/dochter nog iets voor u betekenen en wat doet de buurt?

Op de laatste vragen zijn altijd wel antwoorden te geven, maar wat als u zelf nog nooit iets gevraagd hebt. Wie leert u dan de juiste vragen te stellen aan de juiste personen?

In den lande zijn er met wisselend succes, wijkteams georganiseerd. Daarnaast zijn er ook voor vele dorpen vrijwilligers opgestaan die zich als dorpsondersteuners het lot aantrekken voor diegene die net niet de juiste verbinding kan maken; de juiste vragen weet te stellen enz.  Helaas ken ik nog teveel, met name kleinere dorpen, die nog geen gezicht, aanspreekpunt, hebben aan wie ze zulke vragen kunnen stellen. Vaak is de mogelijkheid wel op papier georganiseerd door sociale wijkwerkers in te zetten. Deze zijn veelal verbonden aan brede welzijnsorganisaties. Hoewel daar niets mis mee is, heeft juist die hulpbehoevende uit dat kleine specifieke dorpje die ook nog eens woonachtig is op een ver afgelegen onverharde weg daar weinig aan. Die organisatie is voor deze persoon onbekend, spreekt over het algemeen het plaatselijke dialect niet en weet minder van de lokale gewoontes en tradities. Een vrijwilliger, die het dorp kent, zou een oplossing kunnen zijn om er eens te gaan buurten.

vrijwilliger lost het op

Vrijwilliger onderweg naar die ene mevrouw aan het einde van het pad

Mijn hoop voor 2016 is dat elk dorp, hoe klein dan ook, een persoon heeft dit toegankelijk is, weet hoe de sociale kaart van de omgeving in elkaar steekt en betrokken is bij de gemeenschap. Ff iets anders komt graag naar u toe om, voor een beperkte tijd;

– een dorpscontactpersoon te zoeken, op te leiden en deze te borgen binnen een bestaande professionele organisatie

Files vermijden: werk dicht bij huis!

Iedere ochtend sta ik vroeg op om aan mijn dagelijks ritueel te beginnen. Standaard is dit: koffie zetten, brood smeren en me achter de tafel instaleren met de krant. Als ik mijn boterhammen op hebt, en de eerste berichtgevingen heb gelezen zet ik mijn ochtend voort door de tv aan te zetten en mijn kroos weg te werken voor de nieuwe schooldag.

Iedere dag word ik vervolgens overspoeld met de file-berichtgevingen. Niet alleen richting westen, maar ook naar het oosten. Inmiddels zijn er ook wegen die vollopen richting het zuiden of zelfs naar het noorden.

zoek werk bij huis

Files kunnen voorkomen worden, door dichtbij huis te werken

Als buurtverbinder, ben ik ervan overtuigd dat er veel werktalenten inzetbaar zijn voor de regio. De vraag is waar is het werk, en waar zijn dan de werknemers. Het antwoord moet worden gezocht in de buurt. Om dit zichtbaar te maken moet je vraag en aanbod een podium gunnen. Juist in de buurt zijn podia zat waar vraag en aanbod bij elkaar kunnen worden gebracht.

Ik weet zeker dat er veel werknemers maatschappelijk betrokken zijn bij hun omgeving. Niet alleen vanwege terechte betrokkenheid, maar ook om (reis-)kosten uit te sparen. Gemeenschapshuizen, kultuurhuzen, enz. willen ook graag hun podia voor de wijk, dorp en regio beschikbaar stellen.

E.e.a. dus een pleidooi voor een banenmarkt, waarbij workshops, cv-checks ,maar bovenal maatschappelijk betrokken ondernemers en werkzoekers aan elkaar te verbinden. Als dorpsondersteuner/ leefbaarheidsontwikkelaar wil ik een bijdrage leveren om een deel van de fileproblematiek oplossen door werkaanbod en werkvraag dicht bij huis te organiseren. Wie durft?

Ik kan lopen en nu? het nut van goed bewegen.

Als een kind net geboren is, kan het nog niet zo heel veel. Het kan aangeven dat er iets is (honger, pijn, verveeld enz.) En het kan hiermee zorgen dat zijn kleine wereld hierdoor in beweging komt.

In de loop van de tijd zal ook deze kleine man in beweging gaan komen. Naast kruipen en op allerlei manieren zichzelf vooruit slepen zullen weldra de eerste stapjes gezet worden. In eerste instantie zal die nog aan de hand zijn van mama of papa, maar al snel zullen kinderen hun eigen weg vinden. Juist in die komende periode vindt bij kinderen de grootste motorieke ontwikkeling plaats. De manieren van bewegen, welke je jezelf vervolgens aanleert, kan verregaande invloed hebben op de totale lichamelijk, sociaal, emotionele en ook verstandelijke ontwikkeling van het kind.

Het gaat te ver om de eerste therapie-afspraken aan te prijzen, maar samen met anderen deelnemen aan peutergym of peuterdans is een geweldige grondlegger voor bijsturing in houding.

Peuters in beweging

Peuters bewegen graag!

Niet strak aan het lijntje, maar gebruik makend van de levendige fantasie van kinderen. Een goede dansleraar, of dansclub of vereniging kan iedereen hierop goed adviseren.

Veel dorpen en wijken kennen hun eigen dansvereniging en/of balletverenigingen. Deze verenigingen worden steeds vaker begeleid door (jonge) professionals, die weten waarmee ze bezig zijn.  Is dit er net niet in uw dorp of gemeenschap en u heeft hieraan behoefte dan moet dit te organiseren zijn! Ik wil best even met u meekijken.

Ouderenwerkers hebben aandacht voor ouderen

Dat ouderenwerkers aandacht hebben voor ouderen lijkt een vanzelfsprekendheid. Dit behoeft wel enig uitleg.

Iedereen weet dat ouder worden over het algemeen gepaard gaat met bepaalde beperkingen. Bij de ene is dit meer, bij de ander gelukkig minder. Gelukkig zijn er veel instanties die een ouder wordend iemand kan ondersteunen bij zorgvragen. Hier is niets mis mee. Ieder zichzelf respecterend persoon schakelt pas hulp in als hij/zij dit echt nodig heeft. Er zijn mensen voldoende die pas op latere leeftijd hulp van een arts inschakelen. Hij op zijn beurt schakelt daar waar nodig andere hulpverleners in. Vaak is dit een doorverwijzing naar een specialist of een therapeut. Voor het gemak noemen dit opschalen.

Maar.. wordt er ook daadwerkelijk afgeschaald? Schakelt een arts of iemand die zorg verleent ook mensen in die gewoon ondersteuning bieden in plaats van hulp. Veel ouderen hebben niet zo zeer behoefte aan het verwisselen van een pleister, een nieuwe medicijn of een andere therapie maar zijn op zoek naar echte aandacht.

ondersteuning bij ouderen waar nodig.

(vrijwillige) ouderenwerk ondersteunt

Een sociaal werker die gespecialiseerd is in ouderen snapt hoe groot de impact is van levensloopgebeurtenissen (ziekte, partnerverlies enz.) Snapt ook dat bepaalde competenties van ouderen afnemen maar kent daarnaast ook compensatiemogelijkheden. Hij kan het netwerk van de ouder wordende mens uitbreiden; kortom het stimuleren van eigen krachten en hierdoor een deel van het zelfvertrouwen herstellen. Een ouderenwerker heeft daarom eerst aandacht voor de ouder wordende persoon, en pas in tweede instantie voor belemmerende zaken die bij het ouder worden horen.

Vandaag organiseert de MO-groep (ondersteuningsorganisatie voor sociaal professionals) een bijeenkomst voor leden om over deze positie te praten

 

 

Nieuw schooljaar met nieuwe examenkandidaten

De scholen zijn weer begonnen. Voor de 1 een verademing, de ander genoot nog steeds van de vrijheid. De vrijheid van niets te hoeven en onbezorgd genieten. Maar aan alles komt een einde; Als je dan 4 jaar bent geworden, mag je voor het eerst naar de grote school. Achterop de fiets, misschien wel je eerste fietsje of anders gewoon met de benenwagen word je begeleid naar het instituut waar je, over het algemeen de volgende 8 jaar niet meer vandaan komt.

Als je dan groep 8 hebt verlaten breekt weer een hele nieuwe periode aan. Je bent weer de jongste van schoolplein en het circus begint weer vooraan. Wennen aan alles. Het grote verschil is dat je ook alleen naar school gaat. De ontdekkingsreis op de middelbare school doe je voornamelijk alleen. Tijdens de hele schoolcarrière  worden de ouders over het algemeen op de hoogte gehouden van allerlei ontwikkelingen via nieuwsbrieven en mailings. Een enkele keer is er een ouderavond en gedurende 10 minuten kun je dan vragen stellen over je kind. Natuurlijk mag je een leraar wel wat vaker claimen, maar dat doe je niet zomaar.

De juf vertelt over de komende examens

De juf vertelt over de komende examens

Pas in het laatste jaar (examenjaar) neemt veelal de schrik toe. Heeft mijn zoon wel de goede vakkenkeuze gemaakt, hoe moet hij het examenjaar halen als hij dyslectisch is en waar kan mijn dochter heen na deze opleiding; zit er wel toekomst in datgeen zij wil. Allerlei vragen dagen plotseling op; want je gunt je kind toch een goed examenjaar met bovenal een goed resultaat.

Tijdens diverse informatieavonden hebben de leerkrachten de handen vol om ouders gerust te stellen, de juiste informatie te geven, betweterigheid tactisch de mond te snoeren enz. Leerkrachten zijn er met name om de kinderen goed te begeleiden in hun schoolloopbaan, maar in sommige situaties krijg je er gratis een doelgroep bij. Een kat in het nauw maakt rare sprongen.

 

Heeft iedereen vakantie?

Het is vandaag 30 juni. De weersvoorspellingen voor de komende week worden hartstikke mooi. Gemiddelde temperaturen van 30 graden. Lekker als je vrij bent, verkoeling bij de hand en verder niets hoeft te doen. De jeugd wacht vol ongeduld dat de laatste schoolbel klinkt en dan … vrij en genieten.

Toch hoorde ik gisteren op de radio dat kwetsbare mensen, oudere mensen en mensen met een overgewicht op moeten passen. De hitte kan teveel worden. En dan slaat bij mij de stemming even om. Dit doet me denken aan de vakantieplanning.

Het hele jaar door is er voor iedereen vermaak en vertier. Elk dorpshuis, Kulturhuus, gemeenschapshuis of anderszins hebben het gehele jaar een aanbod. Voor de ouderen zijn ouderenbonden, ouderenverenigingen, zonnebloemen enz. actief om binnen de bestaande voorzieningen van alles te regelen en te organiseren. Als er dan geen activiteit wordt aangeboden, dan is, zeker in kleine dorpsgemeenschappen, altijd wel iemand die even komt buurten. Ook kunnen ouderen in heel veel situaties rekenen op gezelschap van eigen kroost, leeftijdsgenoten enz.

Abrupt komt er soms een einde aan als de schoolvakanties aanbreken.

kaartmiddag voor ouderen

Het hele jaar wordt er ook in Angeren stevig gekaart

De gemeenschapsvoorzieningen eventjes hun deuren, de kinderen zoeken hun vertier buitenshuis.  Juist in deze periode kan ik me voorstellen dat er sommige ouderen hunkeren naar de wekelijkse kaartmiddag. Want een dag zonder aanspraak is een toch wel een hele lange dag.

Meer met hetzelfde of hetzelfde met minder

Op een enkele huishouden na, zullen de meesten regelmatig het zogenaamde huishoudboekje eens nakijken. Hoe staan we er voor, wat moet minder en waar kan wat lijden? Gezinsbudgetten worden tegen het licht gehouden. Op een wat groter niveau, de gemeentelijke overheden, gebeurt dit eigenlijk precies hetzelfde. Zo rond deze tijd zal voorzichtig de balans worden gemaakt, om vervolgens in het najaar de budgetten van 2016 vast te stellen.

budget toebedeling voor komend jaar

Welk budget trekken we volgen jaar uit voor zorg en welzijn

Voorzichtig is er in Nederland weer wat vertrouwen in de economie. Er kan weer wat. Ook met ons gemeenschapsgeld. Toch zullen de gemeentes voor de komende  jaren voorzichtigheid betrachten. Er zijn sinds januari 2015, en dat is nog slechts 5 maanden geleden, van allerlei transities in beweging gezet. Van gemeentes wordt verwacht adequaat, efficiënt het geld uit te geven voor mensen die het nodig hebben.  Gemeentes worden zelf ook gekort, dus ze kunnen dan ook haast niet anders dan pleiten voor meer prestaties voor dezelfde beloning of als het niet anders is: prestaties vanuit het verleden stabiliseren, maar tegen mindere beloning.

Om dit te bewerkstelligen zullen de organisaties en hiermee de mensen, zelf moeten bekijken hoe e.e.a. verbeterd kan worden, kunnen we eventuele verspillingen tegengaan en wat is onze toegevoegde waarde. Waar zit de burger op te wachten?

Als een organisatie het lef heeft om de processen te optimaliseren, de kwaliteit van de diensten te verhogen, de tevredenheid van de burger te verhogen en dus de kosten te verlagen is de organisatie onderscheidend en aantrekkelijk voor de potentiele opdrachtgever.

Rustig met de stroom mee gaan

De economie trekt weer wat aan. De banken zijn weer wat positiever. Er wordt weer voorzichtig geïnvesteerd. Ook de gewone man en vrouw kijken weer naar de extra’tjes. Helaas is dit nog niet voor iedereen weggelegd, maar over het algemeen zit er weer wat beweging in de gelden.

Mensen die nog werk hebben, hebben hard moeten vechten om werk te houden. Mensen die in wat minder gelukkige omstandigheden verkeerden hebben ook hard moeten werken om aan werk te komen. Soms is dit gelukt, soms (nog) niet. Hoe het ook allemaal zei: Ik kan inmiddels ook genieten van de momenten dat er niet of wat minder gepresteerd hoeft te worden. Hoe prettig is het om met je dochter 10 kilometer door Berg en Dal te lopen om alvast te oefenen voor de Vierdaagse van Nijmegen.

Het rustig kabbelen van de Linge brengt de nodige rust

Het rustig kabbelen van de Linge brengt de nodige rust

En wat een rust kan het opleveren als je kunt genieten van een paar zwanen die over de Linge zichzelf stroomafwaarts laten afdrijven.

Morgen, overmorgen enz. gaan we weer. Gelukkig niet meer in stroomversnellingen, maar wel doelbewust en met de stroom mee.

Dag van de arbeid; of iedere dag wel wat te doen?

Op 1 mei wordt in vele landen in Europa de dag van de Arbeid gevierd. De oorsprong van deze dag ligt bij de invoering van de achturige werkdag. In bijna alle landen is dit een officiële feestdag; In België wordt deze dag dan ook Feest van de Arbeid genoemd. In Nederland merken we er niet zo heel erg veel van, behoudens de vele Duitsers die bij mooi weer ons land doorkruisen richting het Westen. Daar genieten zij, zeker bij mooi weer, van de geneugten die ons het strand biedt.

Is het vieren van deze dag nog wel gerechtvaardigd? De economie draait op volle toeren; de detailhandel beperkt zich niet meer tot 17.00 uur en tussen de middag is er haast geen enkele winkel meer gesloten voor de middagpauze. De economie is een continu bedrijf. Financiële middelen om deze economie draaiende te houden zijn er nog wel, maar er zijn in het recente verleden aardige grepen gedaan in de staatskas. Deze staatskas vulde juist de tekorten aan voor diegene die moeilijk zelf voldoende inkomsten kon verwerven. Als je ziek werd, was er een potje, als je ouder werd ook of als je geen werk kon vinden dan waren er altijd voorzieningen waar je een beroep op kon doen.

Zoals gezegd; de staatskas zit allang niet meer zo vol en de overheid ziet zich gedwongen om wat terug te trekken. Er wordt een steeds groter beroep gedaan op de burger. Als buurman, dorpsgenoot, mantelzorger enz. kan iedereen toch wel een steentje bijdrage om het voor dorpsgenoten leefbaarder te maken. Naast werk, of bedrijf is er nog tijd zat over om een handje uit te steken.  Zo is het maar de vraag of het feest van de 8-urige werkdag nog wel gevierd kan worden. Voor mensen die echt is voor leefbaarheid doen regeert niet de klok, maar het inzicht dat wat nodig is, ook tijdens feestdagen.

agenda van werkzaamheden van ffietsanders

ffietsanders werkt wanneer het moet

Professionaliteit in wijken en buurten
Tijdens de burendag in Boxmeer werden er goede contacten gelegd door bewoners en professionals onder het genot van zelfgemaakte hapjes

Niet alleen tijdens Burendag is het welzijnswerk zichtbaar in de wijk

In tijden van noodzakelijke, maar soms ook opgelegde, kanteling, tref je gelukkig in wijken en buurten actieve en zelfredzame burgers aan. Prima, zou je zeggen en chapeau voor diegene die daadwerkelijk de handen uit de mouwen steken. Moet de burger het dan echt zelf uitzoeken? Wat bijvoorbeeld als een goedbedoelde buur zich zorgen maakt over de buurman die hij al tijden niet meer heeft gezien? Kan hij daar zelf aan bellen? Is dit niet te bemoeizuchtig? Wie geeft deze goede buur de juiste tips en moet hij wel zelf aanbellen.

Professionals stoeien ook met deze vraag. Overal in den lande poppen sociale wijkteams op, met als doel om de burger te ondersteunen bij het oplossen van dit soort vragen. Dit leidt in elk geval tot het gegeven dat de hulp wat meer dichterbij komt en wat gewoner wordt. Vroeger was het toch ook al zo dat een buurvrouw die slecht te been was meegenomen werd naar de kerk of dat de tuin van een andere buur gewoon werd gemaaid zonder dat daar meteen geld tegenover stond. Het was gewoon en dat deed je, zonder dat dit meermalen gevraagd moest worden.

Naast actieve burgers, zal ook de zorg- en welzijnsprofessional zichtbaar en toegankelijk moeten zijn in de wijk. Om de juiste hulp te bieden zal hij ook de cultuur van de wijk en buurt moeten kennen. Elke dorp en wijk is anders; elke wijk en dorp kent ook andere mogelijkheden en kansen. Regelmatig contact in de buurt, met de benen in de klei levert de juiste professionaliteit in de wijken en buurten.

Previous Page · Next Page